اولین  نگاه  تو تولد  یه  حادثه س               این هنوز عشقه که به قلب من میده نفس
غم ودوس دارم به خاطرتو گریه کردنو           غصه ی ندیدنت  هزار  دفه  شکستنو 

توی هر لحظه هزار ثانیه دل تنگت میشم       با ترانه های تودستی به رویا میکشم

یاد چشمای تو آتیش  به  وجودم  میزنه         ریشه ی قلب منو یکدفه از جا میکنه 
تازه باورم   میشه  کجای  قلبم  خونته         تازه  باورم  میشه  خیلی دلم  دیونته
تویی آغاز من و  نقطه ی  انتهای  من           بهترین دلیل واسه همه ترانه های من

                            وقتی کم میارمت غمگین و گوشه گیر میشم 

                             مثله  آسمون ابری تاریک و  دلگیر  میشم     (یلدا ستایش)


(با سپاس فراوان از دو هنرمندعزیز خانم عاطفه ابراهیم تبار وخانم یلدا ستایش)